Eind vorig jaar had Vlaanderen haar nieuwe warmtekaart klaar. Die laat gedetailleerd zien waar er hoeveel warmte nodig is - en waar rendabele warmtenetten gebouwd kunnen worden. De kansen blijken enorm. Steden en gemeenten kunnen nu aan de slag om een duurzaam warmtebeleid uit te tekenen.
Warmte in detail
Wat leert de recente Vlaamse analyse ons ? In 2019 hadden we in Vlaanderen voor 122 TWh aan warmte nodig - ter vergelijking, dat zelfde jaar verbruikten we maar voor 48 TWh aan elektriciteit. Bedrijven nemen de helft van de warmtevraag in, huishoudens een derde.
De warmtekaart is nu per wegsegment in beeld gebracht, met uitzondering van de 17.000 grootste verbruikers die als punt aan de kaart zijn toegevoegd. Een flinke verbetering ten opzichte van de eerste warmtekaart van 2015, dat het verbruik liet zien op een raster van 1 op 1 km.
2050: lichte daling warmtevraag
De analyse van de warmtevraag kijkt ook naar de toekomst. Enerzijds verwacht Vlaanderen dat de warmtevraag van huishoudens tegen 2050 met 60% zal dalen. Bij andere sectoren is de daling veel minder uitgesproken: zo wordt voor de industrie zelfs een stijging met 20% van de warmtevraag verwacht. Globaal zou de warmtevraag in 2050 net iets meer dan 100 TWh bedragen, een beperkte daling dus.
Theoretisch potentieel dekt warmtevraag
Tegelijkertijd komt de analyse uit op een hoog technisch potentieel aan duurzame warmtebronnen. Het potentieel aan hernieuwbare warmte bedraagt 64 TWh. Aardwarmte uit de bovenste lagen kan de helft van dit potentieel invullen, warmte uit de diepe ondergrond in de Kempen een kwart. De rest van het potentieel bestaat uit biomassa en zonneboilers. Daarnaast is er nog een belangrijk potentieel aan restwarmte uit de industrie en elektriciteitscentrales, samen goed voor zo’n 60 TWh. Theoretisch zouden deze bronnen dus de volledige warmtevraag kunnen dekken, maar daarvoor moeten warmtenetten aangelegd worden, een kapitaalintensieve investering. Als die kosten in rekening worden gebracht (alle onzekerheden in acht genomen), kan een zevende tot de helft van de warmtevraag via een warmtenet bediend worden.
Gemeenten aan de bak
Nu de Vlaamse administratie het rapport heeft afgewerkt, wil het de kaartlagen ook via de database Geopunt beschikbaar te stellen. Dat moet steden en gemeenten helpen om duurzame warmteprojecten (letterlijk) uit te tekenen. Ondertussen komt in de schoot van het VVSG, de Vlaamse Vereniging voor Steden en Gemeenten, het Netwerk Klimaat uit de startblokken. Lokale warmteplannen ondersteunen, is één van hun prioriteiten voor dit jaar. Benieuwd of de uitrol van warmtenetten nu in een stroomversnelling komt.
